Krzysztof Piotr Michalak

prof. UAM  dr hab. inf.  dr med.  lek. neurolog

Lekarz neurolog, biolog molekularny, inżynier informatyk, homeopata, akupunkturzysta, biofizyk

Profesor uczelniany w Pracowni Fizyki Widzenia i Optometrii, Instytutu Fizyki na Uniwersytecie A. Mickiewicza w Poznaniu

Wykładowca Patofizjologii i Patobiochemii Człowieka, Neurologii z Neuroanatomią i innych przedmiotów

V-ce Prezes Polskiego Towarzystwa Akupunktury,  Prezes Oddziału Wielkopolskiego i Lubuskiego Polskiego Towarzystwa Akupunktury

Organizator międzynarodowych konferencji naukowych z zakresu Biologii Kwantowej: www.drmichalak.pl/eqbs/

Autor licznych publikacji naukowych i popularnonaukowych z dziedziny odżywiania, teorii chaosu deterministycznego, analizy sygnałów, diagnostyki elektrorezonansowej

Od początku swojej kariery zawodowej interesowałem się medycyną naturalną.

Ukończyłem liczne kursy z zakresu diagnostyki elektro-rezonansowej, akupunktury, homeopatii, roli pierwiastków śladowych, odżywiania i izopatii.

 Ponieważ diagnostyka biorezonansowa ( poprawnie powinno się mówić 'elektrorezonansowa') i homeopatia nie są uznawanymi metodami diagnostycznymi / terapeutycznymi, wizyta u mnie nie ma charakteru konsultacji lekarskiej a jedynie porady z zakresu zastosowania ziół i homeopatii.

Moje myślenie zorientowane jest na określenie możliwie wszystkich przyczyn rozwijania się choroby u danej osoby.

Proponując suplementację staram się :

• uzupełnić niedobory pierwiastków śladowych i witamin
• usunąć obciążające pasożyty, grzyby, wirusy i bakterie
• zneutralizować utajoną kwasicę mezenchymalną
• wyrównać zaburzony układ odpornościowy (w szczególności u pacjentów a chorobami autoagresyjnymi i alergią)
• zneutralizować zaburzoną równowagę oksydo-redukcyjną organizmu (w szczególności stres oksydacyjny pojawiający się u wielu ludzi po 40 roku życia)
• wyrównać organizm energetycznie podając leki homeopatyczne
• zalecić dietę stosowną do choroby, typu metabolicznego i wieku
• w przypadku zaburzeń, dla których głównym wskazaniem terapeutycznym jest akupunktura, proponuję tę metodę terapii, najchętniej jednak stosuję ją po wcześniejszym wyrównaniu powyższych zaburzeń

Podchodzę więc do pacjenta holistycznie, czyli całościowo, mając świadomość, że bardzo często, dopiero zadziałanie na wszystkich wymienionych poziomach może przynieść pacjentowi wymierną poprawę stanu zdrowia.

Z tego powodu wizyta u mnie trwa dość długo - średnio 80 minut. Jest to jednak czas niezbędny do dokonania pełnego przeglądu stanu pacjenta i dokonania odpowiednich zaleceń. Proponując pacjentowi zalecenia staram się znaleźć kompromis między czasokresem leczenia i jego kosztem.

Podejmuję się wspomagania terapii u tych osób, które zostały już zbadane i zdiagnozowane przez lekarza/y, jednak Ci nie znaleźli przyczyn chorób i/lub nie potrafili pomóc pacjentowi. Ważne jest, by przystępując do wspomagania terapii metodami komplementarnymi zostały wykluczone możliwe poważne choroby, które są do zdiagnozowania metodami akademickimi.

Terapia ziołami i lekami homeopatycznymi jest terapią uzupełniającą do terapii lekami akademickimi i  jej nie zastępuje.

Jeśli pacjent wymaga stosowania specjalistycznego leczenia szpitalnego - informuję o  takiej konieczności. Staram się informować, jakie są moje doświadczenia w leczeniu określonej choroby czy dolegliwości.

Lecząc pacjenta staram się pamiętać, że każdy pacjent jest inny.

W szczególności polecam porady w zakresie:

• aktywowanie zdolności organizmu do zwalczenia przewlekłych utajonych infekcji (wirus EBV, wirusy z grupy Coxackie, wirusy z grupy Herpes, borelioza, bartonelloza i wiele innych)

Najnowsze badania molekularne wskazują, że wiele patogenów może występować w komórkach  w formie przewlekłej aktywnej infekcji, blokując zdolności komórek do ich usuwania przez blokowanie autofagii, a także blokować zdolność komórek odpornościowych do wykrywania komórek zakażonych. Przykładowo wiele badań wskazuje, że nawet u 20-25% populacji tzw. zdrowej  wykrywa się obecność  wirusa Epsteina-Barra. Niestety nie ma w większości przypadków możliwości wykrycia tych wirusów powszechnie stosowanymi metodami diagnostycznymi, gdyż jak wykazano w jednej z publikacji, przeciwciała IgM oraz inne markery świadczące o toczącej się infekcji wirusem EBV znikają po ok 2-3 miesiącach od pierwszego kontaktu w wirusem pomimo utrzymującej się obecności wirusa w komórkach. Podobnie jest z wirusem SARS-CoV-2. Usunięcie patogenów wymaga zastosowania ziół posiadających zdolności aktywacji autofagii poprzez odpowiednią zmianę aktywności poszczególnych ścieżek metabolicznych, które nią sterują. Drugi element terapii to zastosowanie ziół aktywujących odporność przeciwwirusową.

• wspomaganie leczenia chorób autoagresyjnych (RZS, stwardnienie rozsiane, choroba Lesniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Hashimoto, ZZSK, toczeń układowy, kłębkowe zapalenie nerek i inne)

Wiele najnowszych badań molekularnych wskazuje na istotne nadmierne pobudzenie prozapalnych ścieżek molekularnych i wyhamowanie autofagii w chorobach autoimmunologicznych. Proces zapalny jest ponadto sprzężony dodatnio ze stresem oksydacyjnym, stresm retikuloendoplazmatycznym, stresem wapniowym, stresem mitochondrialnym, wyhamowaniem ścieżki Nrf2/HO-1, nadmierną aktywnością ścieżki NFkB/mTOR i wielu innych a których trudno tu pisać. Oznacza to tak naprawdę konieczność równoczesnego wyhamowania wszystkich tych zaburzeń molekularnych by osiągnąć efekt w postaci  trwałego wyciszenia procesów zapalnych, co, trzeba to podkreślić, nie jest łatwe. Analiza sprzężeń zwrotnych wykazuje, że wyhamowywanie jedynie jednej ścieżki może być niewystarczająca, gdyż pozostałe dysregulacje molekularne w dalszym ciągu nakręcają spiralę zapalną, jedynie już z nieco mniejsza siłą. Bardzo wiele ziół ma udokumentowane działanie regulujące ww. zaburzenia metaboliczne. W niektórych kombinacjach zioło-choroba wykonano już badania kliniczne, w innych nie. Zioła generalnie są słabszymi substancjami niż leki akademickie, aczkolwiek mają mniej objawów ubocznych i toksycznych. Są więc dobrym uzupełnieniem terapii akademickich. Więcej na ten temat w mojej publikacji :

Michalak KP, Michalak AZ, "Understanding chronic inflammation: couplings between cytokines, ROS, NO, Ca2+(i), HIF-1alpha, Nrf2 and autophagy", Frontiers in Immunology, 2025 (przyjęta do druku, wkrótce dostępna)