Biorezonansowy test systemowy dr Cornelissena  (*)

 

Czasami pacjenci pytają się mnie: 

 

"Panie Doktorze, ale jakie badanie by tu sobie zrobić, żeby tak się dowiedzieć wszystkiego o swoim zdrowiu za jednym razem? "

Na takie pytanie odpowiadam, że nie ma takiego badania, ale elektrorezonansowy test systemowy  dr Cornelissena jest najbliższy temu ideałowi...

 

Dr Gottfried Cornelissen (ur. 1942)

lekarz, stomatolog, chemik, Heilpraktiker (w Niemczech: Dyplomowany Specjalista Medycyny Naturalnej)

 Twórca medycznej strony metody elektrorezonansu.

 

Elektrorezonansowy Test Systemowy Mora

- to zbiór sygnałów zawartych w oprogramowaniu, które zostały zgodnie z odpowiednimi standardami zebrane przez producenta i zapisane w pamięci komputera.

 

Najważniejsze elementy tego testu to:

- System Regulacji Podstawowej

        - ukł. limfatyczny                      np. obrzęki kończyn dolnych, często jest obciążony toksynami i zakwaszeniem

        - mezenchyma -                        czyli przestrzeń międzykomórkowa - również często jest obciążona toksynami

        - układ retikulo-siateczkowy -   układ komórek fagocytarnych - usuwających drobnoustroje i zużyte komórki z organizmu,

                                                         często jest obciążony wirusami i toksynami

        - choroby autoagresyjne -         ocenia zaawansowanie, ewentualnie rozpoczynającą się tendencję do rozwoju chorób reumatycznych

                                                         takich jak np. Reumatoidalne Zapalenie Stawów,  Stwardnienie Rozsiane, Toczeń Układowy.

        - niedobór energii -                   często powiązany z niedoborami określonych minerałów niezbędnych do produkcji energii w komórkach

        - grasica -                                  odzwierciedla stan odporności przeciwgrzybiczej i przeciwnowotworowej

 

-  Dysbioza jelitowa

           - procesy fermentacyjne,

           - procesy gnilne,

           - Candida albicans,

           - grzybica;

Te cztery rodzaje zaburzeń jelitowych są przyczyną różnorodnych zaburzeń wchłaniania, zaburzeń immunologicznych, obciążeń toksycznych produkowanych przez patologiczne drobnoustroje bytujące w przewodzie pokarmowym.

- Podstawowe alergeny

            - pszenica

            - żyto

            - mleko 

            - białko jaja

Nadwrażliwości na te cztery alergeny konstytucyjne pojawiają się w przebiegu różnych innych zaburzeń, szczególnie grzybicy, i mogą być dalej same w sobie przyczyną dalszych chorób i dolegliwości (np. ch. autoagresyjnych)

- Niedobory

            - Witaminy :                           B1, B3,  B6,  B12,  E,  A,  kwas foliowy

            - Minerały (makroelementy) : wapń, magnez, potas, sód

            - Pierwiastki śladowe :          żelazo, cynk, miedź, molibden, selen, jod, mangan.

            - aminokwasy :                      karnityna, cysteina, glutamina, lizyna, fenyloalanina, tyrozyna, glutation);

Niedobory niezbędnych substancji odżywczych są dość powszechne i prowadzą do różnych dolegliwości a następnie rozwijania się poważnych chorób. Przyczyna niedoborów to albo złe odżywianie albo zaburzone wchłanianie w jelitach. U różnych ludzi w podobnych okolicznościach pojawiają się różne kombinacje niedoborów poszczególnych składników.

- Toksyny środowiskowe

            -  PCB (polichlorowane bifenyle)

            -  PCP (entachlorofenol)

            -  ksyladekor

            -  dioksyna

            -  PAK

            -  Pyrethrum

            -  Formaldehyd

            -  Lindan

            -  Izocyjanat

            -  DDT

Są to toksyny rozpuszczalne w tłuszczach, przez co są bardzo trudne wypłukiwane z organizmu (okres półtrwania może trwać nawet 3 lata). W różny sposób blokują one różne procesy życiowe. Przy dużym obciążeniu konieczne jest przyspieszenie i usuwania z organizmu.

- Metale ciężkie

            - ołów

            - arsen

            - rtęć

            - beryl

            - pallad

            - nikiel

            - kadm

Podobnie jak toksyny środowiskowe zaburzają one różne procesy w organizmie. Niektóre trudno się usuwają z organizmu. W poważnych chorobach, np autoagresyjnych, konieczne jest ich usunięcie z organizmu by poprawić regenerację komórek.

- Zaburzenia degeneracyjne

            - ogólna tendencja degeneracyjna (odzwierciedla poziom stresu oksydacyjnego, czyli ilość wolnych rodników)

            - cysty

            - guzy łagodne

            - guzy złośliwe3*

- Drobnoustroje

            - bakterie

            - grzyby

            - wirusy

            - chlamydie

            - pasożyty

Można po kolei testować ich obecność w organizmie - duża ilość różnych gatunków. Często wymagają zastosowania swoistego względem nich leczenia.

- Zaburzenia metaboliczne

            - niedoczynność i nadczynność tarczycy,

            - miażdżyca

            - kwas moczowy

            - hormony kobiece

            - hormony stresu

            - neuromediatory mózgu

Stosownie do nasilenia odpowiednich objawów, mogą wymagać zastosowania swoistego leczenia.

- Utajone ogniska chorobowe

            - ziarninowa tkanka siejąca

            - nozody ogniskowe

            -zmiany okołozębowe

Mogą wymagać rozszerzenia diagnostyki (np. RTG zęba) i ewentualnego zastosowania terapii odpowiedniej do wykrytej przyczyny choroby.

- Obciążenie geopatyczne i elektrostres - mogą wymagać przestawienia łóżka w inne miejsce.

 

2. TEST NARZĄDOWY

 

To rozszerzenie Testu Systemowego pozwalające określić, które narządy są zaburzone.

Często służą do przeprowadzenia testów interferencyjnych z czynnikami patogennymi,

by określić, który z wykrytych czynników patogennych jest przyczyną zaburzenia pracy danego narządu.

Zawiera sygnały tzw. organopreparatów

 

- organopreparaty:

    - ewentualne ogniska zakażenie w głowie (zatoki, zęby, ziarninowa tkanka siejąca (po leczeniu kanałowym) );

    - narządy klatki piersiowej, jamy brzusznej, miednicy     - po kolei - większość );

    - kości, stawy, ścięgna, kaletki maziowe                       - po kolei - większość );

    - układ nerwowy (nerwy, zwoje nerwowe, poszczeg. części mózgu, rdzeń kręgowy );

    - naczynia tętnicze w obrębie głowy i szyi ;

 

3. TEST DEGENERACYJNY

Jest to kolejne rozszerzenie Testu Systemowego

    zawierające m.in.

        - nozody różnych nowotworów - w przypadku nieznanego ogniska pierwotnego nowotworu możliwe jest jego określenie

        - biochemiczne wskaźniki zagrożenia nowotworem

        - nozody Carcinominum w rosnących potencjach pozwalające określić zagrożenie nowotworem z punktu widzenia tendencji degeneracyjnych w komórce

      

Podsumowanie

Jak widać - ważną rzeczą, którą umożliwia test elektrorezonansowy jest określenie nowotworów w fazie przedklinicznej, czyli zanim jeszcze można je zobrazować badaniami typu tomografia czy USG. Nowotwory również mają swoje charakterystyczne widma, stąd obecność rezonansu świadczy o chorobie lub (przy słabym wzmocnieniu) o tendencji w organizmie do jego tworzenia. Test "nowotwory złośliwe" może niekiedy wypadać fałszywie dodatni, jeśli jest to stan nazwijmy to: "tuż-przed-nowotworowy", stąd konieczność ostrożności przy interpretowaniu tego parametru u pacjenta ogólnie zdrowego. Niektóre typy nowotworów mogą też nie być wykrywane tym testem.

    Inną ważną możliwością badania jest określenie, czy pacjent jest zainfekowany jakimiś pasożytami (tasiemce, owsiki, przywry, lamblie, Candida, przewlekłe wirusy, bakterie beztlenowe czy fermentacyjne i wiele innych). Jest to szczególnie przydatne w przypadkach, gdy pasożyty te lokują się w innych narządach niż przewód pokarmowy i nie jest możliwe określenie ich obecności inną metodą. Ale nawet w przypadku przewodu pokarmowego niekiedy wyniki wychodzą ujemnie pomimo obecności w nim pasożyta (szczególnie dotyczy to powszechnej lamblii i Candidy). Zważywszy, że znaczna część populacji ma zaburzoną florę jelitową - badanie elektrorezonansowe jest więc podstawowym prostym badaniem umożliwiającym określenie właściwego kierunku leczenia dysbiozy jelitowej.

   Następna zaleta elektrorezonansu to możliwość przypisania wykrytych wcześniej toksyn czy chorób do poszczególnych narządów. Jeśli np. wykryjemy obciążenie ołowiem, to możemy określić, czy działa on szkodliwie na wątrobę, mózg, nerki, tarczycę czy może jeszcze jakiś inny narząd. Można więc określić, czy objawy np. ze strony wątroby można wiązać z daną wykrytą toksyną (ołów) czy też wynikają one z jakiejś innej przyczyny  (np. pasożyt). Ordynujemy wtedy właściwe leczenie (oczyszczanie z ołowiu, bądź lek na pasożyta; ma to szczególne znaczenie, gdy leczenie jest kosztowne).

   Jeszcze inna możliwość elektrorezonansu to określenie niedoborów i nadmiarów neuromediatorów i hormonów w mózgu. Zaburzenia ilości poszczególnych neuromediatorów (serotonina, adrenalina, hydroksytryptamina, tryptofan, tyrozyna, fenyloalanina i inne) jest podstawą rozwoju takich zaburzeń jak depresja, nerwica, zaburzenia pamięci. Badanie umożliwia zastosowanie bardziej celowanej terapii (dobór leku stosownie do istniejących zaburzeń) .

   Metoda dr Cornelissena jest ciągle rozwijana, coraz więcej różnych preparatów jest można badać wprost z komputera a nie z próbki leku, co znacznie przyspiesza badanie. Możliwości tego badania ciągle nie są do końca poznane...

   Z drugiej strony trzeba pamiętać, że wartość diagnostyczna poszczególnych sygnałów testowych nie została w zdecydowanej większości zweryfikowana innymi dostępnymi badaniami diagnostycznymi. Stąd wynika, że metoda może mieć charakter jedynie wspomagający i tam gdzie to konieczne, należy potwierdzić wskazania testu elektrorezonansowego innymi dostępnymi metodami diagnostycznymi.

 

 

Podstawy biofizyczne testu biorezonansowego:

 

   Pierwsze urządzenie nazywało się Mora od nazwisk twórców - Franz Morell i Erich Rasche . Przechodziło ono różne koleje losu stale się rozwijając i pokonując bariery ludzkiego oporu. Pracujący z  Morellem i Rashem inżynier Brugeman jakiś czas później założył własny instytut i wyprodukował urządzenie Bicom. Za wschodnią granicą rozwój elektrorezonansu jest bacznie obserwowany. Podobno stosuje się go w szpitalach za zgodą Ministerstwa Zdrowia.

   Podstawą biofizyczną dla tego badania jest tzw. pamięć wody, czyli zdolność przechowywania przez wodę częstotliwości elektromagnetycznych z zakresu od kilku herców do kilkuset tysięcy herców (i więcej). W aparacie MORA wykorzystywany jest jednak zakres do ok. 100 kHz.

   Różne substancje, zarówno te potrzebne jak i te toksyczne, będąc rozpuszczonymi w wodzie, wytwarzają określoną strukturę wody w swoim bezpośrednim otoczeniu. Woda o określonej strukturze posiada określone widmo energetyczne w zakresie kHz-MHz-GHz czyli posiada określone częstotliwości rezonansowe.

   Test elektrorezonansowy polega na oddziaływaniu na organizm zbiorem częstotliwości (widmem) charakterystycznym dla danego związku chemicznego lub tkanki. Jeśli częstotliwości te mogą być pochłaniane przez wodę zawartą w organizmie, między organizmem a podawanym sygnałem pojawia rezonans. Jego skutkiem jest tłumienie sygnału. Sygnał w elektrodzie odbiorczej jest słabszy niż wtedy, gdy tego rezonansu nie ma. Objawia się to jako mniejsze niż normalnie natężenie prądu w elektrodzie odbiorczej.

   W przypadku gdy stwierdza się rezonans, możliwe jest następnie określenie siły rezonansu, czyli ilości energii o danej częstotliwości(-ach), którą organizm jest w stanie pochłonąć. Bada się to w ten sposób, że wzmacnia się stopniowo sygnał wejściowy a następnie obserwuje się, przy jakim wzmocnieniu osłabiony sygnał wyjściowy wraca do normy. (Jeśli podamy zbyt dużo energii, tylko część będzie mogła zostać pochłonięta a reszta przejdzie do elektrody odbiorczej bez osłabienia. Spadek natężenie prądu staje się niezauważalny.)

    Sygnały dla poszczególnych związków są zapisane w komputerze. Można je jednak również zbierać z bezpośrednio z próbki substancji umieszczonej w specjalnym rezonatorze. Daje to możliwość elektrorezonansowego testowania leków, czyli określania, który z grupy podobnych leków będzie prawdopodobnie najkorzystniejszy dla organizmu. Można mierzyć ogólną siłę pochłaniania energii leku, jeśli podajemy na elektrodę tylko sygnał leku.  Takie testowanie nie daje jednak odpowiedzi, czy lek będzie leczył to w organizmie, na czym nam najbardziej zależy.

   Można też zmieszać sygnał leku z innym sygnałem (np. z sygnałem "Choroby autoagresyjne"), by ocenić, który z podobnych leków najsilniej interferuje z danym sygnałem. Obecność Interferencji (czyli potencjalnego oddziaływania terapeutycznego) możemy stwierdzić wtedy, gdy zauważamy, że badany sygnał (np. ch. autoagresyjne) przestaje być pochłaniany przez organizm, jeśli zmieszamy go z sygnałem leku.

   Jeśli zmieszamy dwa sygnały NIE interferujące ze sobą (np. leżą w różnych zakresach częstotliwości) - jeden pochłaniany przy wzmocnieniu 40 a drugi przy wzmocnieniu 30 - to podanie obu tych sygnałów łącznie spowoduje pochłanianie przy wzmocnieniu 70. Jeśli sygnały interferują, obserwuje się brak pochłaniania przy małych wzmocnieniach (częstotliwości sygnału "złego" nie są już pochłaniane jeśli doda się sygnał "dobry".)

 

Podstawy Naukowe Diagnostyki Elektrorezonansowej

 

    Test elektrorezonansowy jest ściśle związany ze strukturą wody.

    Pionierem badań wody był dr Wolfgang Ludwig. Swoje doświadczenia zebrał on w książce "Wasser und Homeopathie" (Woda i homeopatia), w której opisuje m. in. zmiany w widmach emisyjnych wody w zakresie Hz-kHz poddanych różnym procesom, m.in. widma niektórych leków homeopatycznych w różnych potencjach, wskazuje na liczne nietypowe właściwości fizyczne wody, m.in. lepkość, temp. topnienia i krzepnięcia, napięcie powierzchniowe, ciepło właściwe oraz wskazuje na istnienie klastrowej struktury wody, związanej z wiązaniami wodorowymi między cząsteczkami wody. Wskazuje też na istnienie różnic w widmie absorpcyjnym wody w zakresie ultrafioletu (UV). Podaje też informację, że w przypadku synchronizacji drgań rotacyjnych w klastrach wody - siła wiązania wodorowego między cząsteczkami wody może ulec wzmocnieniu nawet 20-krotnemu. Takie wzmocnienie może owocować brakiem spontanicznego rozpadu w temperaturze pokojowej.

 

     dr Wolfgang Ludwig

Oto co napisał m.in. dr Ludwig:

"Woda ma pamięć jak słoń. To stwierdzenie oznacza, że woda posiada zdolność przechowywania na określonym poziomie częstotliwości raz zdobytych informacji i przekazywania ich innym systemom, np. organizmom żywym.  … Skażona woda w naszych zbiornikach wodnych – zatruta ołowiem, kadmem i wieloma innymi szkodliwymi substancjami, jest oczyszczana chemicznie oraz uwalniana z bakterii. Po tych procesach wciąż jednak wykazuje określone częstotliwości elektromagnetyczne, drgania o określonej częstotliwości, które po dokładnym przyjrzeniu się można przyporządkować poszczególnym szkodliwym substancjom. Woda zawiera więc po oczyszczeniu, a nawet dwukrotnej destylacji, określone sygnały, które mogą być dla zdrowia szkodliwe.”

 

    Energie rotacyjne

 

   W fizyce kwantowej wiadomym jest, że wszelkie stany wzbudzone materii są skwantowane, czyli określone substancje mają ściśle określone widma emisyjne i absorpcyjne. Dotyczy to zarówno stanów wzbudzonych dotyczących elektronów, energii oscylacyjnych i rotacyjnych cząsteczek. W szczególności energia rotacyjna opisana jest wzorem

 

      (Biofizyka - podręcznik dla studentów pod red. F. Jaroszyka, rok wyd.2001, 2008).

J - jest kwantową liczbą rotacji (liczbą naturalną), h to stała Plancka   a     I to moment bezwładności cząsteczki.

   Powyższy wzór pozwala zauważyć, że im większa cząsteczka, tym niższe są skwantowane energie rotacyjne takich molekuł. Podstawienie do wzoru pozwala wyliczyć, że dla bardzo dużych biomolekuł powiązanych z dużymi klastrami wody powyższe energie mogą  leżeć w interesującym nas zakresie Hz-kHz. Stąd jest już prosta droga do postawienia hipotezy, że każda substancja chemiczna a więc m.in. witaminy, hormony, neuromediatory, toksyny środowiskowe, makro- i mikroelementy, metale ciężkie, alergeny - mogą mieć swoje własne niepowtarzalne widma elektromagnetyczne - również w zakresie bardzo niskich częstotliwości z zakresu energii rotacyjnych.

 

 

   Kwantowa Teoria Pola

 

   Istotny snop światła na biofizyczne podstawy działania testu elektrorezonansowego rzucił prof. Emilio del Giudice, który zastosował uznaną w fizyce Kwantową Teorię Pola do analizy struktury wody.  (konferencja: Biophotonics and applications of biophotons, Neuss 2007, Neuss 2009)

   Kwantowa Teoria Pola jest powszechnie akceptowanym narzędziem opisu dużych zbiorów wzajemnie oddziałujących cząsteczek. W myśl tej nauki, domena koherentna to obszar, w którym atomy lub cząsteczki oscylują zgodnie w fazie wraz z niezanikającym polem elektromagnetycznym uwięzionym w przestrzeni o rozmiarze 'lamdba' - ten obszar to DOMENA KOHERENTNA (COHERENT DOAMIN, CD) .

   Według wyliczeń prof. E. del Giudice, średnica domeny koherentnej dla wody wynosi ok. 100 nm. Daje to ok. 10 mln cząsteczek. W temperaturze pokojowej w stanie koherentnym jest ok. 40% cząsteczek wody. W wodzie jest 1021 domen / mm3.

   W domenach koherentncyh istnieją  „quasi-wolne” elektrony (13% czyli ok. 1 300 000 szt. na 1 domenę). mogą one zostać wprawione w bezoporową rotację wewnątrz domeny koherentnej. 
Spektrum stanów wzbudzonych tych elektronów to ok. :  n=1, 3, 5, 7, 9... * 7kHz   =  7kHz,   21kHz,   35kHz,   49kHz,   63kHz,... 

 

Stany wzbudzone elektronów w domenie koherentnej odpowiadają dość dokładnie zakresom częstotliwości opisywanych przez Morrela i Rasche i wykorzystywanych w aparaturze MORA.

Opisywane zakresy to:

Substancje syntetyczne, np. formaldehyd, konserwanty, amalgamat:  7.6 - 13.5 kHz

organizmy proste: grzyby, bakterie, wirusy, pasożyty:                        22 - 34 kHz,

produkty spożywcze:                                                                       49.5 - 53.5 kHz

Spektrum wszystkich substancji ma się mieścić się w zakresie do 69,9 kHz.

Widzimy bardzo dużą zbieżność częstotliwości elektronów w domenach kohorentnych i w zakresach częstotliwości zmierzonych empirycznie w diagnostyce elektrorezonansowej metodą cyfrowego filtrowania sygnałów.

 

  Tym, co potwierdza w praktyce teorię istnienia elektronów w stanie quasi-wzbudzonym jest fakt, że wg wyliczeń prof. E. del Giudice elektrony te mają bardzo zbliżony poziom energetyczny do poziomu w jonie O2-1. Czyli mogą w skutek efektu tunelowego przeskakiwać z izolowanej domeny koherentnej na cząsteczkę tlenu O2 w atmosferze.

Przeskakiwanie elektronów z domen koherentnych wody na O2-1 jest wg prof. E. del Giudice powodem powstawania wyładowania elektrycznego  w chmurze, jeśli kropelki wody mają rozmiar jednej domeny koherentnej.

W organizmie 99% wody to woda koherentna ściśle przylegająca kwantowo do różnych biomolekuł, a więc dopasowująca swoją strukturę krystaliczną do owych biomolekuł. Posiada więc specyficzne częstotliwości energii, które jest w stanie w swojej strukturze przechowywać. Oddziałując tymi częstotliwościami na cząsteczkę wprawiamy ją w drgania, dzięki czemu energia zostaje pochłaniana.

Każda biomolekuła to troszkę inna struktura, a  więc i inna powiązana z nią energia.